Prowadzenie odpowiedniej gospodarki nawozowej jest podstawą osiągania wysokich plonów. Odczyn pH jest jednym z podstawowych wskaźników żyzności gleby. Oddziałuje on bezpośrednio, jak i pośrednio na wzrost roślin oraz wysokość i jakość plonów. Jak wynika ze statystyk w Polsce przeważają gleby bardzo kwaśne i kwaśne (ok. 60%), których wapnowanie jest zabiegiem koniecznym.
Nawóz tlenkowy produkowany w Zakładzie Wapienniczym Kujawy powoduje szybko zmianę pH gleby na optymalne już w pierwszym roku po zastosowaniu i utrzymuje je na niezmienionym poziomie przez 2 lata. Zaleca się powtarzanie tego zabiegu co 4 lata.

Uregulowanie zakwaszenia uruchamia długi łańcuch pozytywnych oddziaływań. Wapno tlenkowe przede wszystkim:

• uzupełnia glebę w wapń pokarmowy i ułatwia roślinom przyswajalność pozostałych składników pokarmowych zawartych w glebie, w szczególności magnezu i fosforu

• skutecznie eliminuje szkodliwy wpływ kwaśnych deszczów na gleby uprawne

• zwiększa nie tylko ilość zatrzymanych w glebie metali ciężkich, ale i siłę ich wiązania przez stałą fazę gleby. Zwapnowanie gleb jest czynnikiem najsilniej hamującym szkodliwe dla roślin działanie metali ciężkich

• stabilizując pH gleby, zwiększa przyswajalność tych składników, które w nieoptymalnych warunkach są praktycznie niedostępne dla roślin i łatwiej wymywane. Nawet zwiększanie dawek nawozów, szczególnie tych zawierających fosfor i potas, w takich warunkach nie jest skuteczne

• poprawia stosunki wodno-powietrzne i strukturę gleby. Oddziaływanie wapna na zawarte w glebie aniony i kationy powoduje, że staje się ona pulchniejsza, co ułatwia uprawę gleb ciężkich i wstrzymuje wyparowywanie wody kapilarnej. Cząsteczki próchnicy zawarte w glebie łatwiej łączą się z zawartą w niej wodą i związkami pokarmowymi tworząc łatwo dostępną dla roślin ich formę

• jest koniecznym regulatorem przy stosowaniu nawożenia azotowego, w celu neutralizacji, spowodowanego tym zabiegiem, wzrostu zakwaszenia (użycie 100 kg czystego azotu/ha w formie siarczanu amonowego wymaga neutralizacji dawką do 300 kg czystego tlenku wapnia/ha, odpowiednio użycie 100 kg/ha saletry nawozowej - do 120 kg tlenku wapnia/ha).

Poprzez wapnowanie i podniesienie pH chronimy zawarte już w glebie związki pokarmowe, przez co ograniczamy dawkę innych nawozów. Wapnowanie więc, poza efektem zwiększenia plonu, pozwala obniżyć koszty produkcji.

Dawkowanie wapna nawozowego

Zalecane dawki wapna zależne od "potrzeby wapnowania" i rodzaju gleby wynoszą od 1,0 do 6,0 t CaO/ha. Określenie zapotrzebowania na nawozy wapniowe dokonuje się w oparciu o znajomość udziału gleb w poszczególnych przedziałach potrzeb wapnowania i zalecane dawki wapna. Oprócz tego należy uwzględnić areał gleb zaliczanych do poszczególnych kategorii agronomicznych.

Przy określaniu potrzebnej ilości wapna (PIW) należy do przeliczeń stosować następujący wzór :

PIW (potrzebna ilość wapna w kg) = ZW (zalecenie nawozowe w tonach / ha) x
P (powierzchnia w m²)/6

Przykład : przy zaleceniu ze Stacji 1,2 tony CaO + MgO / ha i powierzchni do obsiania 100 m², przeliczenie wynosi
PIW = 1,2 x 100/6 = 20 kg (co oznacza 1 worek na 100 m² powierzchni).

Zazwyczaj stosowane dawki:

• przy nawożeniu gleby ugorowanej o niskim założonym pH gleby - od 0,20 do 0,30 kg/m²

• drzewa i krzewy owocowe 0,1 kg/m² (niektórych krzewów np. borówki amerykańskiej nie wolno nawozić wapnem)

• dla gleb przeznaczonych pod warzywa stosować na jesień lub wczesną wiosną, lecz nie póˇniej niż na 4 tygodnie przed wysiewem, w dawce od 0,05 kg do 0,1 kg/m² (nie zaleca się wapnowania gleby obsianej lub obsadzonej warzywami w czasie ich rozwoju)

• dla gleb przeznaczonych pod trawniki dawka ok. 0,1 kg/m² przed wysiewem oraz dla uzupełnienia 0,05 kg/m² na jesień